Լիտվայում հայերը բնակություն են հաստատել 13-րդ դարից, սակայն ժամանակակից հայ համայնքը սկսել է կազմավորվել 1950-ական թվականներին:

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին հաջորդած տարիներին Վիլնյուսում, Շյաուլյայում, Կլայպեդայում բնակություն են հաստատել բազմաթիվ հայ զինվորականներ:

Ներկայում Լիտվայի հայերը շուրջ 1400 են: Նրանք բնակվում են հիմնականում Վիլնյուսում, Կաունասում, Կլյապեդայում, Շյաուլյայում և Վիսագինասում։

Վիլնյուսում գործում է Լիտվայի հայերի միությունը, որում ներգրավված են տարբեր քաղաքներից ներկայացուցիչներ: Նշված քաղաքներում նույնպես ձևավորվել և գործում են համայնքային կառույցներ, Վիլնյուսում, Կաունասում, Կլյապեդայում նաև  հայկական մեկօրյա դպրոցներ:

Լիտվայում հայերը ներգրավված են հիմնականում արդյունաբերության, կրթության, առևտրի, առողջապահության և մշակույթի ոլորտներում: Այստեղ նրանք համարվում են ազգային փոքրամասնություն:

Լիտվայի Հանրապետության Ասամբլեան ընդունել է Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչելու վերաբերյալ որոշում (2005 թ.):

1994 թվականին ստեղծվել է Հայ առաքելական եկեղեցու Լիտվայի հոգևոր համայնքը՝ «Սուրբ Վարդան» անունով, որից հետո ընտրվել է եկեղեցական խորհուրդ:

Վիլնյուսում գործում է պետության կողմից հայ համայնքին տրամադրված մատուռ, որտեղ պարբերաբար անցկացվում են պատարագներ: