Չինաստանում հայերի մասին առաջին անգամ հիշատակվում է 2-րդ դարում` որպես մետաքս և այլ ապրանքներ արտահանող վաճառականներ: Հայկական փոքր գաղութներ հիմնվել են մոնղոլական առաջին արշավանքներից (13-րդ դ. սկիզբ) հետո, երբ Հայաստանից գերեվարած հազարավոր հայերի մի մասը բնակեցվել է Չինաստանի հյուսիսային շրջաններում: Այնուհետև հայերը հաստատվել են երկրի ծովափնյա քաղաքներում, հատկապես՝ Կանտոնում (այժմ՝ Գուանչժոու), որտեղ մինչև 1307 թ. կառուցել են եկեղեցի: